![[prod]nu](http://www.prod.nu/wp-content/uploads/2015/07/cropped-logo-header-website2.jpg){kind=logo}
De Kluis, niet meer dan een holle stenen ruimte van circa 8 bij 4 meter, weggemoffeld in de kelder. Wat als je een maker uitnodigt daar een week te bivakkeren? Wat kan er ontstaan? Of juist niet… U kunt het zien op de tweede en
Moniek Smeets werkte als beeldend kunstenaar en ontwerper voor theater, toen ze begin jaren 90 tijdens een locatieproject in de huidige werkruimte Bram Wiersma leerde kennen. Enkele jaren later ontstond er een intensief samenwerkingsverband. Op de Bossche Boulevard van 1996 en volgende afleveringen viel Moniek Smeets op met
De Kluis, niet meer dan een holle stenen ruimte van circa 8 bij 4 meter, weggemoffeld in de kelder. Wat als je een maker uitnodigt daar een week te bivakkeren? Wat kan er ontstaan? Of juist niet… U kunt het zien op de tweede en
Na jarenlang in collectief verband te hebben gewerkt vindt beeldend kunstenaar Joris van Laak zichzelf op zoek naar zijn eigen identiteit in zijn werk. En omarmt uiteindelijk zijn oude liefde: non-lineaire, poëtische performances met een sterk theatrale invalshoek. Samen met twee avontuurlijke spelers – Karlijn
In 1989 wordt het fietspad ‘Het Bels Lijntje’ feestelijk in gebruik genomen. Ondanks het feestgedruis blijft de verzuchting van een oude droom verder leven, meer bepaald de droom dat het Bels Lijntje toch een internationale spoorlijn van allure had kunnen zijn. De spoorlijn die niet
LEEUW of Hoe ontroering ontstaat door de juiste maat. Je kunt ontroerd raken door de aanblik van een grootse zonsondergang, door een machtige film, een heroïsch spelend orkest. Maar ja, er zijn ook kleinere dingen, die je een brok in de keel bezorgen. Daar gaan
De hele week bivakkeren ze in de Kluis in de kelder. Daar staat een tafel vol interessante apparaatjes, muziekinstrumenten zwerven door de ruimte, gordijnen dempen de nagalm. Heerlijk vinden ze het, ‘een beetje jammen en pielen’. En een beetje bubbly worden ze er ook van.
Een kluis in een theaterpand is ’t allerliefste onbemand Maar ‘k sta steeds open, denkt hij sip Was ik maar dichter, net als Kip Te aanschouwen op vrijdag 2 december, zie Kluizenaar #4
Een week lang sluit een maker zich op in onze Kluis in de kelder. In september was dat de jonge theatermaker Marte Boneschansker. Zij werkte aan een audioprogramma over sensualiteit, verlangens en alles wat daar tussen zit. Hiervoor sprak zij met diverse Tilburgse vrouwen. Maar
Welkom in de wondere wereld van Helma Melis (1973). Deze choreografe/danseres/docente met Vlaamse tongval valt op door haar sprookjesachtige verschijning en aankleding. Wat ze in de dansmaand oktober in de kluis zal doen, is ook voor haar nog een verrassing. Wel kunnen we verklappen dat